1958 Nauwelijks zijn we Baarn uit en er wordt als gekken gereden. Daar heb ik totaal geen ervaring mee dus sluit ik mij aan bij de mindere goden. Waar het is weet ik niet zo goed meer maar al snel krijg ik een aanrijding met een hond zo groot als het kalf van mijn vader. Met de nodige schaafwonden en een, aluminium, spatbord wat opkrulde tot het zadel vervolg ik de weg.
Lees verder: Zuiderzee rond. Zondag 22 juni 2008
Foto’s: goo.gl/wuYYc2
Tourmalet Fietstocht, Lees hier mijn belevenissen
. Op naar de top van de Tourmalet. Het eerste dorp, Bareges, is markt dus wat kijken en inkopen doen. Kijk ik naar de weg zie ik vijf renners omhoog gaan, rustig Klaas en niet er achteraan! Even later op weg en zie ik voor mij die renners gaan, nou dan weet je het wel! Natuurlijk kom ik aan het wiel en zelfs op kop. Maar……een kilometer of vijf voor de top moet ik het bekopen en lossen, ik ben op!
Deze tocht was een geweldige “trainingsstage” voor het schaatsseizoen ’89/’90! Dat verhaal lees je op de laatste bladzijde!
De Foto’s staan hier: goo.gl/jgjGkD
ik wil op tijd op de fiets. Helaas is het zwaar bewolkt en, volgens mij, nauwelijks 20º. Op het laatst neem ik nog een shirt mee met lange mouwen en, een ingeving, de fietshoes. Je begrijpt wel dat ik weer met de kar achter de fiets omhoog ga met al die spullen en ook nog wat eten bij me. Om half 11 ben ik boven op de Tourmalet door een haag van mensen heen. Het is vanaf het begin van de klim zeer druk met mensen die op allerlei manieren omhoog gaan. De laatste 10 km mag er geen auto meer door dus iedereen is lopend of op de fiets. Ik ga nog even door naar de top hoewel het daar ontzettend druk is. Het is koud erg koud, heb te weinig kleren aan en bij me en wikkel mij in de fietshoes
Het dagboek: Pyreneeën 1998 en Tour de France op Col du Tourmalet
De foto’s staan hier: goo.gl/TjrDzj
Foto’s: goo.gl/u92jj8
Nauwelijks begin ik aan de koffie of er vraagt een oude man aan mij of ik een Nederlander ben, ik antwoord bevestigend en stel gelijk de wedervraag, u ook. Hij is een Fransman, Breton, en hier voor zijn gezondheid. Heeft 13 jaar in Vlaanderen gewerkt en daar Nederlands geleerd, hij spreekt het vloeiend. Ik kan er geen Vlaamse tongval in ontdekken. De Nederlandse taal vindt hij zo mooi dat hij het goed wilde leren, wat hem voortreffelijk gelukt is. Guy Lambuien is erg aardig en is blij om, na anderhalf jaar volgens zijn zeggen, weer eens Nederlands te kunnen praten. Hij biedt mij een bier aan, die ik weiger. Dan maar een glas cola. Op mijn vraag of ik een foto van hem mag maken wordt hij nog ijdel ook, zet z`n bril af en kamt zijn haren, voordat Klaas de foto maakt.
wordt mij de doorgang versperd door een politieauto met 3 agenten. Strenge mannen maar ook nu zie ik het als één grote grap en handel daar ook naar. Stoppen en “Paspoort”, een stille straat in waar de Mercedes staat met een klein krasje op de zijkant. Dat heb ik gedaan met de aanhanger zegt de eigenaar van de Mercedes. Ik kijk en lach wat, zeg dat de schade daar te hoog voor zit. Kar en fiets naast de auto en inderdaad, schade te hoog. Niemand, buiten mij om, is er van overtuigd. De auto moet op de vlakke straat gaan staan en weer de fiets en kar er naast. Ik ben ook niet gek en houd mij kalm, pak het fototoestel en begin overdreven enkele foto`s te maken terwijl de kar er naast staat. Weer hebben ze geen poot om op te staan. Ondertussen ben ik het zat en grist mijn paspoort uit de hand van die smeris. Fout, gelijk staat er drie man om mij heen en moet ik het weer afgeven
Hanzeroute, het alternatief en tegenwind
De Foto’s: goo.gl/5864iM
Heb ik niet goed gekeken, is het ongeduld, ben ik verkeerd begonnen of al heel snel verkeerd gereden. Na honderd meter op de route van het “Fietserpad” duik ik een mooie plek in voor de koffie! Ging het vanaf hier verkeerd? Na verloop van een half uur echt op weg.
De temperatuur loopt op en dat merk ik vooral bij de eerste stevige klim die onder de fietswielen door gaat. Het water parelt mij van het hoofd, met andere woorden: ik zweet mij rot!
De foto’s staan hier: goo.gl/Dm8Jqh
Half elf is het als ik op weg ga richting de Covadonga, een bedevaartsoord. De overlevering verteld ons dat hier in het jaar zevenhonderd de Islamieten zijn verslagen door een leger van Christenen.
Hier begon de opmars en de vestiging van het huidige Spanje, wat driehonderd jaar zou duren. Het is al aardig druk boven maar dat merkte ik langs de weg al met al die rokende, ronkende en stinkende auto’s en bussen.
Na enig rondlopen en het maken van de nodige foto’s, voor mijzelf, het plakboek en het thuisfront, ga ik op weg naar de kust, via de N 625. Arriondas is een leuk stadje waar de koffie en croissant van uitmuntende kwaliteit zijn, wat niet zo verwonderlijk is als je trek hebt. 
Noord Spanje, Baskenland, Asturie, Cantabrie 1994 A5
De Foto’s: goo.gl/A6UBMj
Als ik de meegenomen kleding aantrek begint het zo hard te regenen dat er geen gelegenheid is om foto`s te maken. Wel koop ik de nodige kaarten, laat ze stempelen, voor het bewijs dat ik er ben geweest. De temperatuur is gezakt tot 7°. Zie je wel dat ik het regenjack mee had moeten nemen!
Alle kleren uit de tas zijn te weinig voor deze afdaling! Al heel snel, ja erg snel, zit ik klappertandend op de fiets. Steeds rem ik want als ik te hard ga kan ik niet sturen en wordt bevangen van de kou. Bij Chalet Reynard stop ik en giet mij voor € 6,00 vol met hete koffie. Als ik weer fiets helpt het voor twee minuten.
Met enige verbazing zie ik nog verschillende jongens en meisjes, in de stromende regen, omhoog gaan. Hoe komen ze beneden? Koud, erg koud, heb ik het. In sommige bochten staat een harde wind die de kou nog erger maakt. Ik rem zoveel dat ik bang ben dat de schijven te heet worden. Tot twee keer toe stop ik even om ze te laten afkoelen.
Wat heb ik het koud! De hete douche doet wonderen. Erg lang sta ik er onder om enigszins op temperatuur te komen. Verheugd had ik mij op het terrasbezoek in Bedoin maar door de aanhoudende regen komt daar niets van.
Na elke klim volgt een afdaling, Retour Mont-Ventoux.dot
Foto’s: goo.gl/PwtkZH
… een kerk is immers, vaak, het centrum van de plaats. Ik fiets over een mooie weg met de naam Groot Loo en sta even stil bij Kasteel Groenendael. Natuurlijk maak ik een foto van de grenspaal bij knooppunt 77. In Alphen fiets ik wat rond. Ben ik hier op zoek naar het wielerparcours waar ik ooit “schitterde” en een 8e plaats behaalde in een select gezelschap? Soms heb je bij het ouder worden van die nostalgische en sentimentele momenten! …
Download hier het hele verhaal over de Ronde van Nederland 2008
… Ik slenter wat door Rome en heb niet de moed om iets te ondernemen. Waarom niet? Ik heb spierpijn van het lopen en klimmen van gisteren. Ik kom haast niet vooruit…
Download hier het hele verhaal (pdf): Rome-een-onvergetelijk-Avontuur
Foto’s: goo.gl/c7xUic
Madrid, het weerzien. (2) 